Ta forma zrzeszania się
Została zatwierdzona w 1908 r. przez papieża Piusa X. Jest grupą otwartą dla wszystkich bez wyjątku chrześcijan, aby zapewnić im łaskę wytrwania, a wraz z nią łaskę dobrej i szczęśliwej śmierci.
Jako hasło i motto życia apostolstwa są słowa powtarzane często przez Chrystusa „Czuwajcie…Módlcie się… Bądźcie gotowi!”( Mt 25,13).
Zasadniczym celem wszystkich wysiłków Apostolstwa jest przygotowanie wiernych do dobrej śmierci przez życie modlitwą i spełnianie dobrych uczynków.
Bractwo Dobrej Śmierci zmierza zatem wyjednywać:
•dla wiernych katolików – łaskę wytrwania w praktykach życia chrześcijańskiego,
•dla obojętnych religijnie i grzeszników – łaskę nawrócenia,
•dla wszystkich bez wyjątku – łaskę dobrej i szczęśliwej śmierci.
Formy modlitwy praktykowane i zalecane:
•nabożeństwa do Matki Bożej Bolesnej,
•pamięć o rzeczach ostatecznych, a szczególnie myśl o śmierci,
•odmawianie Zdrowaś Maryjo,
•praktykowanie codziennego rachunku sumienia,
•miesięczny dzień skupienia z przygotowaniem do śmierci.
Ponadto proponuje się różne praktyki ku czci Matki Bożej Bolesnej np. Różaniec do Siedmiu Boleści Matki Bożej, praktykowanie dziewięciu pierwszych piątków miesiąca,
czy uczestnictwo w Mszach św. zamawianych za siebie lub innych z prośbą o łaskę dobrej śmierci. Bractwo Dobrej Śmierci jest więc zrzeszeniem modlitewnym, które ma na celu nauczyć dobrego umierania i uzyskania łaski dobrej śmierci tak dla siebie, jak i dla wszystkich członków.
Bractwo Szczęśliwej Śmierci w Medyce powstało jako owoc misji parafialnych w 2010 r. Wyrażając wolę przynależenia do Bractwa Szczęśliwej Śmierci, członek bractwa zobowiązuje się codziennie odmawiać modlitwę Anioł Pański oraz w każdy ostatni piątek miesiąca uczestniczyć w Koronce do Bożego Miłosierdzia i Mszy św. Intencją jest prośba o „zachowanie od nagłej i niespodziewanej śmierci oraz przejście do szczęśliwej wieczności z imieniem Jezusa, Maryi i św. Józefa na ustach, wolni od wszelkiej udręki i utrapienia tejże godziny.”
każdy członek bractwa zobowiązuje się:
- prowadzić życie prawdziwie katolickie,
- podejmować nieustannie wewnętrzną pracę nad sobą,
- często przystępować do Sakramentów Świętych;
- chętnie uczestniczyć w zadaniach i życiu parafii;
- być wrażliwym na potrzeby chorych i cierpiących
Niespełnienie któregoś z obowiązków wynikających z przynależności do Bractwa nie jest wykroczeniem przeciwko Bogu ani też nie powoduje wydalenia z Bractwa.